|
|
|||
|
|
|||
|
september 2009 |
|||
|
2009 praatjes
liav |
er
al weken over te kletsen en eindelijk, eindelijk
was het tijd om een middagje te draaien
en te racen. Sarah en haar ouders waren
ook mee en dat was heel gezellig. Toen we
helemaal moegekermist waren, heeft Sarahs papa
nog pannenkoeken gebakken. Pas om half negen
lagen we (stuiterend) in bed. Morgen weer?
vrije
school hadden open avond en ik
heb me prima vermaakt met mama. Ik
heb zelf de groenten en het fruit
geplukt dat we kochten. Verder
hebben we alle bloemen bekeken
en als laatste mocht ik een broodje
bakken boven een kampvuur. Als
ik groter ben, mag ik ook een schooltuintje
en ik kijk er nu al naar
uit.
voor
onze vakantie. We zijn met z’n allen naar
de opening geweest. In één van de opengestelde
kerken hebben we een kaarsje gebrand
voor Anat. En toen: thuis een weekje vrij! Ik
heb maar meteen twee nieuwe trucs geïntroduceerd.
Bij de eerste roep ik iets dat
helemaal niet waar is en blèr ik er achteraan:
“Dat was een gggggapju” of “Ik make
a little joke”. Zo kan ik de meest idiote
en soms onaardige dingen zeggen zonder dat
iemand boos wordt. Truc nummer twee is toveren.
Ik ken een heleboel spreuken en tover
iedereen weg. Mijn favorieten zijn: “Hocus
pocus pilates pas ik wou dat jij
shelf,
I turn you into yourself”. Want zo’n spin
als vader is leuk, maar het moet niet te eng
worden. Dan tover ik hem gauw weer terug in
papa. Liav Op naar het park. Ies en ik
hebben het erg
druk met dingetjes oprapen: takken, eikels,
kastanjes, ‘neukenbootjes’... Alles moet
mee naar huis en daar uitgestald. We willen
er ook steeds mee spelen, maar papa en mama
zijn bang dat ik een poging ga doen om alles
op te eten. Dus blijven het nog even kijk-dingetjes.
glijbaan
hebben papa en mama vroeger ook veel gespeeld.
Maar sindsdien is hij niet meer onderhouden
en nu glijdt hij heel langzaam. Als
je niet uitkijkt, glijd je naar boven. |
||
|
klimding,
dus moest ik ook op het grote klimding.
Alleen vergeet ik weleens dat ik twee
maatjes kleiner en onhandiger ben. Het was
een lastige klus maar ik het is gelukt om ongedeerd
naar de overkant te komen. Hoera! Deze
vakantie heb ik een nieuwe knuffeltactiek
bedacht. Ik roep, als ik al in bed
lig: “Mama! Papa! Bottle!” Die fles wordt dan
meestal gebracht. Ik neem voor de sier een
paar slokken en schurk mij dan lekker tegen
de flesgever aan. Slaak een gelukzalige zucht
en installeer mij voor de nacht. Papa en mama
vinden het zo schattig dat ze meestal een
kwartier blijven zitten voordat ik terug moet
naar bed. Dat heb ik slim bekeken.
kindvriendelijke
uitstapjes zijn papa en mama ook
een paar keer samen op stap geweest. Ies en
ik mochten/moesten op onze vaste dagen gewoon
naar het kinderdagverblijf. Op
de foto links zit papa op een terras op een
wel heel idyllische locatie in Leiden. Het
was de hele week prachtig weer dus papa en
mama hebben veel terrasjes bezocht.
5770
allemaal!) heb ik heel veel appels met honing
gegeten. Ik kon niet stoppen met dippen.
Liav vond vooral de honingcake erg lekker.
hebben
op de laatste vakantiedag
allebei meegedaan
aan de Dam tot
Damloop. Papa (linkerfoto
is een oefenloopje)
rende zonder
probleem de schemering
en mama liep
overdag 18 kilometer
(en heeft daar
nog twee weken een zere knie door gehad).
Dat
je steeds meer kan en mag. Ik help sinds kort
’s avonds met het hakken van de groente. Op
de foto snijd ik een paprika in enorme brokken.
Goed kauwen en dan zijn mijn megastukken
best weg te krijgen. Liav
kan en mag ook steeds meer. Mijn broertje
eet al acceptabel netjes met een vork
- voor iemand van twintig maanden dan. En
hij kan rondjes dansen en tegelijk in zijn handen
klappen. Wie zegt dat mannen geen twee dingen
tegelijk kunnen?
mama
mee naar de ontmoetingsdag van Antroposofie
& Kind. Dat was leuk! Ik
heb de hele dag niet geslapen want
daar had ik geen tijd voor (wel
behoefte aan qua humeur overigens).
We hebben gekletst met andere
moeders en kinderen, gekeken naar
optredens en gewinkeld bij leuke
kraampjes. En dat allemaal lekker
buiten in het zonnetje. Volgend
jaar mag Ies ook mee.
|
|||
|
|
|||
|
|
|
a gift we
seldom are wise enough ever to prize
enough drink lechaim to life |
|
