|
|||
|
|||
maart 2009 |
|||
2009 praatjes
liav |
Ies Op naar Amerika! Ruim vier weken
hebben we in Florida rondgereisd.
Dit is de eerste camping,
in een staatspark bij Tampa.
Daar was het ´s nachts rond het
vriespunt. En dat ijskoude weer
is heel uitzonderlijk in Florida
- iedereen had het over de March Madness. Wij lagen in ons enkeldaks
tentje en zomerslaapzakken nogal te bevriezen,
maar gelukkig bracht een
mini-verwarming een klein beetje
warmte. Aan de andere kust, bij Palm
Beach werd het ’s
nachts wat warmer. Het was zeker vijf graden
boven nul. Overdag was het ‘gewoon’ dertig
graden en daardoor waren we allevier de
hele vakantie verkouden. Op
deze camping hebben we heel veel gebarbecued.
Omdat papa de verhouding van de
Amerikaanse aansteekvloeistof niet wist werd het eten lekker snel gaar. Liav at alles
wat los en vast zit (hij heeft zelfs een
poging gedaan om een boomwortel uit te graven,
dat had hij een wasbeer op onze plek
zien doen) en ik hield het qua barbecue
bij fruit en marshmellows. Liav Haha, geheel tegen iedere
verwachting en
hoop in heb ik op vakantie geen enkele losse
stap gezet. Papa en mama zaten mij vooruit
te kijken, maar ik doe het rustig aan.
Kruipend kom ik ook op de plaats van bestemming.
Ook op taalgebied heb ik het gepresteerd
om geen vorderingen te maken. Ik
houd mijn klep stevig dicht. Ies
ging op vakantie wel een nieuwe fase in:
stel zoveel mogelijk irritante vragen in
één zin en dat de hele dag door. Bij ieder
verkeerslicht was het: “Mommy, we go this
way, this way or this way?”, als we ergens
heen gingen vroeg hij steeds: “We go or
we not go?” Dat laatste vroeg Shakespeare
zich al eerder af met zijn to be or not to be en geheel in stijl riep Ies steeds: “That’s the
question”. Zie ook
de praatjespagina’s. Ik
heb in de tent voor het eerst getekend
en vond dat erg leuk. Ik zat
in een rode periode en wilde alleen
een rood krijtje. Mooie tekening
hè? Ies Dit is ‘mijn’ kleuterschool
in Tampa.
Een heel sjieke privéschool met
uniformpjes (die hoefde ik niet aan
als pleps) en een fantastische speeltuin.
Ik heb er met veel plezier
gespeeld en geknutseld. De leidster,
Miss Drea, noemde ik steeds
“the wrong Annemarie” omdat zij
niet ‘mijn’ Annemarie van het kinderdagverblijf
in Zaandam is. Bij
terugkeer op het kinderdagverblijf
riep ik enthousiast:
“ik zie the right Annemarie!”
Hoera. |
||
Liav Behalve kamperen en
kleuteren, hebben
we veel gedaan en bekeken: musea,
stadjes, eilanden in Caribische
sfeer (zie foto van Pine Island),
speeltuinen en strandjes. |
|||
Ies We zijn twee keer naar de dierentuin
geweest: een keer naar het
enorme safaripark dat bij de camping
hoorde en een keer naar een soort
dolfinarium op Key Biscayne. Daar
zag ik een show met “jumping big
fish” (dolfijnen) en heb ik een piranha
gezoend. Liav vond de speeltuin
(met echte haaien in de gracht)
vooral erg leuk. Op dit strandje heb ik de
hele ochtend
gespeeld met een kokosnoot. Waarom
papa en mama een complete set
strandspeelgoed meenamen, is mij
een raadsel. Liav heeft in de kinderwagen
gezellig liggen mopperen
dat hij niet moe was maar viel
uiteindelijk heel lang in slaap.
Liav Op de universiteit waar mama heeft
gestudeerd, moesten Ies en ik verplicht
leuk op de foto. Van de geplande
lunch in de eetzaal kwam niks
terecht omdat het vakantie was:
de zaal was dicht. Dat vonden Ies
en ik niet erg. Dankzij de vakantietijd
was het zo rustig dat we
overal konden spelen zonder ongelukken
te veroorzaken. Sinds de vakantie ben ik
geïnteresseerd in boeken.
En niet meer in opeten of op de grond
gooien, maar echt in de inhoud. Mijn favoriet
is het dierenboek op de foto. Daar kan
Ies ook goed uit voorlezen. Hij kan heel
goed allerlei dierengeluiden nadoen en dat
vind ik erg grappig. Mijn grote broer is
zoooo stoer. |
|||
Ies Als jullie alle vakantiefoto’s willen
bekijken, kan dat binnenkort on-line.
Even geduld want het is veel
werk. We
hebben het heerlijk gehad maar ik
vond het ook heel erg fijn om weer
thuis te komen. Met al mijn speelgoed,
boeken en mijn eigen bedje:
“I like, no, I love my house”.
Dat zit dus wel goed. |
|||
|
|||
|
|
a gift we
seldom are wise enough ever to prize
enough drink lechaim to life |
|