home

 

 

 

gastenboek

 

juli 2009

 

2009

januari

februari

maart

april

mei

juni

juli

augustus

september

oktober

november

december

 

seizoenstafel

 

campingleven

 

stamboom

 

foute foto’s anat

 

foute foto’s ies

 

foute foto’s liav

 

praatjes anat

 

praatjes ies

 

praatjes liav

 

babyboek anat

 

babyboek ies

 

babyboek liav

 

Liav Was ik bijna vergeten te vertellen dat

ik al een paar weken echte schoenen heb! Ik

heb ze gekregen van opa en oma want dat is

traditie bij de Sikkels. In de winkel riep

ik bij het passen een paar keer: ‘uit, uit’

en weigerde ik te lopen. Maar toen oma mij

lokte met haar sleutelbos liep ik zo op mijn

stappertjes weg. Niets aan de hand dus.

 

Ik ben ook gepimpt op haargebied: mijn

sjtreimels (die plukken boven je oren)

hingen ongeveer op mijn schouders en dus was

het tijd voor een knipbeurt. Maar de rest

van mijn coupe groeit niet zo mee, dus zette

mama zelf de schaar in mijn haar. Er is maar liefst vier centimeter sjtreimel afgeknipt

dus ik heb wel een beetje voor joker

gelopen.

 

Ies Mijn babypop Esther is ook

helemaal hip. Mama heeft het

haakvirus te pakken en haakte na

enig oefenen een baret voor Esther

in de vorm van een bloem.

 

Over een paar weken word ik al drie

jaar en dat moet ik aan iedereen

vertellen: “Ikke ben almost three,

now ikke ben only two”. Ik vind dat

ik nu groot genoeg ben om mama bij

haar voornaam te gaan noemen. Mama

vindt van niet, maar papa noemt

haar wel Maaike en nu snap ik het

 

echt niet meer.

 

Op de foto zitten Liav en ik te

badderen op het dakterras. Dat

mooie weer en buiten spelen bevalt

ons wel.

 

Als we een stukje gaan fietsen,

zegt Liav in het voorstoeltje wat

hij ziet (“Volvo, auto, broem,

tatu”) en ik noem achterop alle

automerken op. En in het midden zit

mama en die steeds vraagt of we de

bomen en de vogels ook zien.

 

Liav Op de laatste schooldag van Ies mochten

mama en ik ook mee om het jaar af te sluiten.

Eerst kregen we limonade en cake en daarna

gingen de papa’s en mama’s het lokaal

opruimen. Ies en ik (en de andere kinderen)

speelden lekker buiten op het plein. Opeens

kwam ik huilend aangestrompeld en hoera: mijn

eerste keer geschaafde knieën is een feit.

 

Tijdens de vakantie mag Ies voor de plantjes

van juf Paulie zorgen en daar is hij erg

trots op. Ze staan op zijn kamer en ´s avonds

kletst hij even met ze bij.

 

 

 

 

 

Ies Liav wordt steeds leuker om mee

te spelen. Ik kon hem al goed

voorlezen en sinds kort rennen we

achter elkaar aan door het huis. De

uitdaging is om daarbij zo min

mogelijk blauwe plekken op te

lopen. Alleen spelen vind ik ook

heerlijk. Ik heb in mijn eentje bij

opa en oma in Zaandijk gelogeerd en

dat was heel leuk. We zijn naar het

Amstelpark gegaan en daar mocht ik

in de botsbootjes.

 

 

 

Liav Ik snap er niks van: zinnen, wat zijn

dat? Ik ben een man van eenwoordige

commando’s. Luid en duidelijk instrueer ik de

rest van het gezin. Het leuke is dat Ies af

en toe doet wat ik zeg. Nog even groeien in

de lengte en de breedte en dan word ik de

baas in huis.

 

Mama vergeet steeds te melden hoe het met de

babygebaren gaat. Kortgezegd: goed. Ik

gebruik ze als ik er mijn voordeel mee kan

doen en zo niet, dan gil ik heel hard en

snapt iemand uiteindelijk ook wel wat ik wil.

Het gebaar voor ‘slapen’ (handen onder je

hoofd als kussen) heb ik eigenhandig

vervangen door iets beters. Zodra ik het

woord ‘slapen’ hoor, val ik plat op de grond

en houd ik mij helemaal stil. Zo kan het ook.

 

Ies Welkom in de waarom-fase. Of

preciezer: in de why-fase, want ik

zeg het woord nog niet in het

Nederlands. Alles wordt door mij

ter discussie gesteld en dat is

even wennen voor papa en mama.

Waarom blijft zand aan je benen

plakken, waarom hebben bomen geen

benen, waarom vindt papa hardlopen

leuk? (Dat laatste vraagt mama zich

ook af).

 

 

 

 

Liav Dit is Ies bij het uitdelen op

het kinderdagverblijf. Op zulke

dagen is het jammer dat we niet in

dezelfde groep zitten, want nu miste

ik een extra snackmoment. Ies

trakteerde soepstengels met

vingerpoppetjes erop (verantwoord

voor de kleinsten in zijn groep) en

slagroom met discoballetjes (voor de

groten, om de soepstengels in te

dippen). Hij kwam helemaal blij

thuis: er was voor hem gezongen, hij

kreeg een verjaardagsketting en een

doosje Playmobil van de leidsters.

Nu wil ik ook snel jarig zijn!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ies En toen was het eindelijk tijd voor mijn

derde verjaardag. ’s Morgens werd ik wakker

gezongen en kreeg ik cadeaus op bed. Van

papa, mama en Liav kreeg ik een Amerikaans

boek dat zichzelf kan voorlezen met wel

dertien verhaaltjes erbij. En omdat ik bijna

niet meer in mijn peuterbedje pas, kreeg ik

ook een halfhoogslaper cadeau. Dat komt mooi

uit: Liav kan er nog niet in klimmen en dus

heb ik een plekje voor mij helemaal alleen.

Er lag ook een flinke stapel post voor mij

klaar die ik met veel plezier heb

opengerukt.

 

 

 

 

 

Liav Na het verjaardagsontbijt (kabouter-

chocoladepudding met kaarsjes) zijn met z’n

viertjes naar Sprookjeswonderland geweest.

Ies is kabouterfan en dus hebben we het

kabouterbos grondig verkend. Na zo’n twintig

ritjes in het treintje en een grondige

verkenning van de bootjes baan en de

speeltuinen waren we veel te laat thuis voor

onze schoonheidsslaapjes.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ies Een paar dagen later was het weekend en

vierde ik mijn feestje op de boerderij. Het

was een drukke dag zeg: kaarsjes uitblazen,

cadeaus uitpakken, dankuwel zeggen, taart

eten, spelen...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Liav Behalve familieleden waren er

ook veel vriendjes om mee te

spelen. Hier zitten Ies en ik met

een stapel vriendjes én zijn grote

vriend Beau in de hooiberg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ies Om vijf uur was het feestje

bijna voorbij, maar eerst moesten

de koeien nog van het land. Boer

Klaas laadde zijn tractorbak vol

met feestgangers en al slalommend

om de koeienvlaai zijn we

teruggelopen naar de caravan.

 

 

 

 

 

 

 

 

Liav Als slaapweigeraar voor één dag was ik

na deze dag zo moe dat ik teruggedragen

moest worden naar de camping. Die kilometer

terug met de koeien konden mijn beentjes

echt niet meer aan. Gelukkig was Anats

kraamverzorgster Mirjam in de buurt en

kreeg ik een lift.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ies En ik was ook zoooo moe. Ik

sloot een heerlijk feest lekker

in mijn eentje af in de caravan

met één van mijn favoriete

cadeaus. Bedankt allemaal voor de

fijne dag!

 

 

 

 

a gift we seldom are wise enough

ever to prize enough

drink lechaim to life