|
|||
|
|||
februari 2009 |
|||
2009 praatjes
liav |
Mijn
eerste keer in zo’n auto bij de supermarkt
waar geld in moet en dan gaat ‘ie hobbelen.
Ik vond het fantastisch en heb een enorme
scene geschopt toen mama mij eruit sleurde.
De foto is vlak daarvoor genomen, toen
was alles nog pais en vree. Ik
ben überhaupt wat woester aan het worden. Op
het kinderdagverblijf heb ik op een baldadige
middag speelgoed afgepakt en daar de
andere kinderen mee op hun hoofd gemept. De
leidsters vonden het erg consequent van mij
dat ik de kinderen alleen met hun eigen afgepakte
speelgoed sloeg, maar hebben mij toch
streng verboden om dit nog een keer te doen.
Ik
peutergym mij elke week ongans en heb het zo
leuk. Vooral op de toestellen waar ik mijn
nek op kan breken zoals het paard en de balk.
Volgens de juf heb ik talent voor turnen
en toen zij dat tegen mama zei, moest mama
een beetje lachen. Ik heb nou niet echt het
figuur van een gymnast. Liav
doet trouwens ook al flink mee met klimmen,
glijden en zingen. Hier klimt hij op
de grote mat en doet hij dienst als mijn airbag.
Over
eerste keren gesproken, ik ben voor het eerst naar de tandarts geweest! Ik had onderweg flinke praatjes, maar toen die
hand wilde geven, was het minder geestig. Ik heb alleen even in de stoel gezeten met mijn mond stijf dicht. Op de terugweg hebben mama en ik gezellig een flinke schuiver gemaakt met de fiets. Gelukkig had ik niets (en mama een zere linkerkant). Sindsdien moeten Liav en ik een helm op als we gaan fietsen. Ik vind mijn helm zo mooi dat hij ook op moet in de kinderwagen...
oma
Josien hadden een mooie loopauto voor mij
gekocht, maar die had ik al van papa en mama
gekregen... Daarom kreeg ik nu iets anders:
een prachtige baan waar je auto’s vanaf
kunt laten roetsjen. Ies en ik hebben het er
maar druk mee.
eindelijk
een foto van het cadeau van
papa en mama. Mijn knalblauwe metalen
bolide waar ik net niet zelf op
kan stappen. |
||
foto
en vond mijzelf een “big boy”. Zo is het
maar net. We gingen even allerlei dingen brengen
naar Anat die thuis waren blijven liggen
omdat papa en mama zo’n tijd ziek waren.
Iedereen bedankt voor de mooie cadeautjes!
Ik
was vreselijk aan het mekkeren en probeerde
het wereldrecord broekspijphangen te
verbeteren. Dat is gelukt en mama was er zo
klaar mee dat zij mij meedogenloos in de draagdoek
propte. Zo konden we ‘samen’ koken.
Stiekem vond ik eigenlijk wel leuk zo.
Op vakantie wil ik er af en toe heus wel even
in zitten. En dat is mooi, want we gaan al
bijna weg! Vlak
voor vertrek naar Amerika heb ik het zeer
bruikbare woord ‘this’ in gebruik genomen.
Dat lijkt me vreselijk handig in een
Engelssprekend land. Thuis trouwens ook, want
nu kan ik Ies niet alleen met mijn wijsvingertje,
maar ook met mijn stem commanderen
dat hij iets aan moet geven.
mama
kaartjes voor een peutervoorstelling
in het Zaantheater.
Omdat ze vergeten waren oppas
te regelen voor Lily, mocht hij
ook mee. En tot ieders verbazing...
vond hij het fantastisch
en ik het stom. Ik vroeg om
de minuut keihard of het al afgelopen
was en aangezien het een half
uur duurde, was het een lang half
uurtje. Tijd om op vakantie te gaan! |
|||
|
|||
|
|
a gift we
seldom are wise enough ever to prize
enough drink lechaim to life |
|