home
gastenboek	oktober 2009
2009 januari februari maart april mei juni juli augustus september oktober november december seizoenstafel campingleven stamboom foute foto’s anat foute foto’s ies foute foto’s liav praatjes anat praatjes ies praatjes liav babyboek anat babyboek ies babyboek liav	Ies Mijn beste vriendje Beau is vier geworden. Wat een dramatisch moment: voor het laatst samen in het wandrek op peutergym en voor het laatst samen spelen op het kinderdagverblijf. Ik had ’s avonds heel schattig besloten dat ik samen naar de “baasussool” wil. Gelukkig ben ik na één dag op de crèche zonder Beau al gewend aan de nieuwe situatie. Uit het oog, uit het hart. Liav Ik probeer al weken te springen en het lukt maar niet. Oorzaak: mijn fontanel is nog niet dicht. Maar daar weet ik niets van dus ik zet stug door. Ik buig mijn knietjes, zet hard af, brul “huuuuumpf” en dan... gebeurt er helemaal niks. Maar het ziet er wel schattig uit. Zinnen maken vind ik nog steeds onzin, maar ik zeg wel steeds meer losse woorden. Eén woord zeg ik zelfs dyslectisch (het commando “its” in plaats van “sit”) en dat is erg knap. Ies Na anderhalve week is het Liav en mij gelukt om de vijfde (of zesde?) ziekte van ons af te schudden. Dat was niet een al te gezellige periode want we waren nogal licht ontvlambaar. Gelukkig zijn we nu weer onze gezellige zelfjes. Nu de herfst echt is begonnen, moest de caravan naar de stalling. Terwijl papa de voortent afbrak en mama binnen wat opruimde, hebben Liav en ik de plek grondig omgespit. Daar zal boer Klaas blij mee zijn. Volgend jaar komen we helaas niet terug op deze boerderij omdat de boer stopt met seizoensplaatsen. We nemen eerst een jaartje pauze en gaan dan op zoek naar een andere boerderijcamping in de buurt. Liav Mama heeft meegedaan aan een wervingscampagne voor ambtenaren en links zien jullie haar banner op de bijbehorende website. Mama’s project bij de gemeente loopt eind dit jaar af en haar contract dus ook. Gelukkig (voor haar en voor de campagne) vond ze meteen een (vaste) baan bij dezelfde gemeente. Zij gaat zich nu begeven in de schimmige wereld van de integratie. Op deze foto zie je de door mij hoogstpersoonlijk uitgekozen muts. “Aambei!” roep ik steeds enthousiast als we naar buiten gaan, want mijn aardbeitje moet op. Met 21 maanden onderga ik een ware woordenexplosie. Ik vraag “dat?” en wijs dan iets aan. De dichtstbijzijnde volwassene mag de vraag beantwoorden en dan onthoud ik meteen het woord. Zo leerde ik deze week op één dag maar liefst 17 nieuwe woorden.
	Ies Ondanks de schattige foto van mij met neefje Noam uit Brussel, hadden Liav en ik een slechte invloed op hem. Zo zegt hij sinds wij met papa en mama een weekendje hebben gelogeerd keihard ‘boe’ als je langs zijn box loopt en dan kijk ik heel onschuldig. Dat is niet mijn schuld hoor! Wisten jullie dat ik al een tijdje bezig ben met het uitvogelen van links en rechts? Mama heeft af en toe nog steeds niet door hoe het werkt, maar ik maak er geen fouten meer mee. Wel zo handig als ik op mijn loopfiets door het park of de winkelstraat sjees.
		a gift we seldom are wise enough ever to prize enough drink lechaim to life