home

 

 

 

gastenboek

 

juni 2009

 

2009

januari

februari

maart

april

mei

juni

juli

augustus

september

oktober

november

december

 

seizoenstafel

 

campingleven

 

stamboom

 

foute foto’s anat

 

foute foto’s ies

 

foute foto’s liav

 

praatjes anat

 

praatjes ies

 

praatjes liav

 

babyboek anat

 

babyboek ies

 

babyboek liav

 

Ies Twee jaar en tien maanden ben

ik... en vol trots presenteer ik

mijn eerste poppetje met gezicht,

armen en benen. Het is een echte

koppoter, wat een mijlpaal. Zelf

ben ik er helemaal niet van onder

de indruk dat ik dit opeens kan.

 

 

 

 

 

 

 

 

Liav Met Ies en mama heb ik een moestuintje

op het dakterras. Ik kan al heel goed met de

gieter over weg! Op de foto zie je een

aardappelplant (gewoon een restje aardappels

in de grond gestopt en kijken of er iets

gebeurt) en we hebben ook veel kruiden,

lavendel (voor de thee, mmm), aardbei,

pompoen en goudsbloem. Ies weet al heel goed

welke kruiden in welk gerecht moeten en

knipt met zijn schaartje zelf wat mama nodig

heeft. Dat wil ik ook, maar kan ik nog niet.

En als dat tot mijn verbazing niet mag, ga

ik op de grond liggen flippen. Dat kan ik

lekker wel.

 

 

 

 

 

Ies Opa Dave en oma Josien

hebben in naam van neef Noam,

Anat en Liav en mij een groot

aantal goede doelen in Israel

gesteund en daar zijn wij

heel trots op. Hulde! In het

rode cirkeltje onze namen op

het donatie-overzicht.

 

 

 

 

 

 

Ondertussen teken ik maar door. Dit

is mijn peuterjuffie. Die vind ik

erg lief en ik teken haar vaak.

Hier staat ze met één hand in haar

zij, woest haar en flaporen naar

haar peuters te kijken. (En foto’s

van de peuterspeelzaal komen snel

hoor)

 

 

 

 

 

 

 

Liav Het is bijna Sint Jan

(tromgeroffel) en dus tijd voor de

halfjaarlijkse ontmoetingsdag van

Antroposofie & Kind. Mama ging

eerst een paar uur alleen om te

kletsen en van alles te kopen en

verkopen. Tijd voor handel! Het

laatste uurtje kwamen papa, Ies en

ik ook. Leuk zeg! Ies heeft een

armbandje genatvild (natgevild?

gevildnat?) en dat is erg mooi

geworden. Daarna kochten wij nog

 

 

allerlei speelgoed over van een

paar mama’s daar, zoals een enorme

houten dubbeldekker met heeeeeeeel

veel poppetjes erin en een

prachtige houten hijskraan. Ook

kochten papa en mama nieuwe spullen

op de markt: voorleesboeken over

kabouters (daar is Ies fan van

sinds hij op de Vrije School zit),

een paar stoffen kabouters om mee

te spelen en kleren. (Met dank aan een aanwezige papa voor de foto’s)

 

Ies Ik heb het hartstikke druk met

mijn plantjes: ik zaai me al suf en

dan moet alles ook steeds water.

Sinds kort mag ik zelf mijn gieter

vullen in de gootsteen. Ik maak er

niet eens een enorm zooitje van en

noem het een “medium mess”.

 

 

 

 

 

 

 

Liav En omdat ik alles wil want Ies doet,

heb ik het ook vreselijk druk met water

geven. Ik schenk alles precies naast de

potjes en stamp dan lekker door de plas.

Vervolgens roept Ies dat de plantjes dorst

hebben en dat ik het fout doe. Maar dat

deert mij niet: ik doe het lekker op mijn

eigen manier.

 

Op peutergym kreeg ik een inschrijfformulier

mee naar huis en dat betekent dat ik na de

zomer lid mag worden. Maar ik doe stiekem al

heel lang mee hoor. Ik hobbel gezellig

overal achteraan en ren enthousiast bij

ieder spel de verkeerde kant op. En soms heb

ik de bedoeling opeens door en zit ik als

eerste boven in een klimrek.

 

 

Ies ging een nachtje uit logeren en

ik had thuis het rijk alleen. Ik

waggelde door de kamer en zei:

“Iesssss?”. Dat betekent twee

dingen: ik weet dat er wat mist en

ik blijk te weten hoe dat ‘wat’

heet. Ik had zijn naam nooit nodig

omdat Ies altijd bij mij in de buurt

is en nu pas blijkt dat ik heus wel

weet hoe mijn broertje heet.

 

Over precies één maand word ik

anderhalf jaar oud en ik begin flink

te kletsen. Vergeleken bij Ies lijkt

 

het soms alsof ik weinig praat, maar

hij is gewoon veel te snel. Toen

mama eens ging tellen, bleek ik al

49 woorden te zeggen en 26 gebaren

te gebruiken. Ik ben net zo slim

maar heb minder woorden nodig om er

over op te schappen.

 

Twee dagen enig kind zijn heeft echt

wel voordelen. Ik mocht eindelijk

een eigen karretje in de supermarkt

(twee ontsnappende kinderen met

karretje kan mama niet overzien),

heb al mijn boekjes tien keer laten

 

voorlezen zonder onderbreking en heb alle

koektrommels alleen leeggeroofd (want ik ben

nogal geobsedeerd door eten en krijg opeens

de deksels open). Al met al een geslaagd

weekend.

 

Op ogengebied blijkt de wet Oogkleur is

definitief met negen maanden wederom niet op

te gaan. Ies is inmiddels voorzien van

grijsgroene kijkers en die van mij lijken

bruiner te worden. Weg met de wetmatigheden!

 

 

 

 

 

 

 

Ies En ik heb het ook heerlijk gehad

tijdens met ouder- en Liavloze

weekend. Ik heb met oma heel veel

lol gehad bij het spelen met de

auto’s. En heerlijk: iemand die

steeds doet wat je zegt (oma) en

niemand die iets al dan niet per

ongeluk kapotmaakt (Liav).

 

 

 

 

 

 

Met opa heb ik de plantjes onder

handen genomen. Hier snoeien wij de

buxussen, maar ik heb ook oude

bloemetjes weggeknipt uit struiken

en het hele landgoed water gegeven met een gietertje. Fijn, zo’n grote

tuin.

 

 

 

 

 

 

 

Dit is de Sint Jansviering op de

peuterschool. Ik mocht (moest) een

bloemenkrans in mijn haar en heb

heel veel pannenkoeken gegeten bij

juf Paulie. De beschuitjes met

aardbei heb ik met mama gedeeld: zij

de aardbei met beschuit, ik de

slagroom. Daarna hebben we nog

gezongen en gedanst en kreeg ik een

bosje bloemetjes van de juf mee. Het

was een leuke en erg vermoeiende

ochtend.

 

 

 

 

 

a gift we seldom are wise enough

ever to prize enough

drink lechaim to life