home
gastenboek	november 2008
2008 januari februari maart april mei juni juli augustus september oktober november december seizoenstafel foute foto’s anat foute foto’s ies foute foto’s liav stamboom praatjes anat praatjes ies praatjes liav babyboek anat babyboek ies babyboek liav	Liav Eerste keer zwemmen! Ik was totaal niet onder de indruk en heb rustig om mij heen zitten kijken. Na een uurtje spetteren moest ik het water uit en keek ik nog steeds alsof er niets was gebeurd. Maar ’s avonds lag ik al om zes uur uitgeteld in bed, dus stiekem was het toch wel indrukwekkend. Ies vond het zwemmen ook leuk, maar vindt het een groot nadeel dat je er nat van wordt. Bij de tien minutengesprekken op het kinderdagverblijf is even serieus over mij gesproken (ahum, ik ben nog niet eens tien maanden). De leidsters vinden mij lief en rustig, maar wel met een pittig tintje. Daar herken ik mijzelf wel in, hihi. Ies Ik heb een nieuwe hobby: lezen. Ik noem het “Iesje look at the letters”. Opeens lees ik zes letters: I (Ies), L (Liav), A (Anat) en M (mama), B (Bob de Bouwer) en O (opa en oma). Hoe ik dat precies heb uitgevogeld, snappen papa en mama niet en ik houd het lekker geheim. Op de Vrije School mag je trouwens pas leren lezen als je naar de eerste klas gaat en dat duurt nog heel lang voor mij. Oh oh. Liav Door de kinderarts ben ik een paar weken geleden doorverwezen naar de diëtist en nu was het zover: ik mocht op consult. Conclusie: ik moet wat groenten proberen en even geen fruit. En papa en mama moeten een eetschema bijhouden. De eerste paar dagen heb ik wat wortel gegeten en dat vond ik wel lekker. Bovendien had ik er geen last van, afgezien van een flinke kotspartij midden op het speelkleed. Nu heb ik net mijn eerste hap doperwt op en wachten wij met spanning op de gevolgen. Over vier weken kan ik bij de allergoloog terecht voor een test... geduld is een schone zaak. Ies Ik moest en zou van deze veel te moeilijke en nogal steile glijbaan af. Gelukkig had ik een opa mee om te duwen en een papa om te sjorren. Ik ben een beetje eigenwijs hoor. Dat vonden de leidsters van het kinderdagverblijf ook, bleek bij de tien minutengesprekken. Verder ben ik lief, sociaal, leergierig, aanhankelijk en (tromgeroffel) ben ik nooit stout en sla ik nooit. Dat schijnt voor een peuter nogal uitzonderlijk te zijn. Thuis heb ik ook nog nooit straf gehad, maar ik ben soms wel een beetje vervelend als ik (te) moe ben.
	Met Sint Maarten had ik vrij snel door dat flink hard zingen een goede snoepoogst opleverde. Ik weigerde Sint Maartenliedjes te zingen want “Sint Maarten beetje stupid”, maar mijn vertolking van Op een grote paddenstoel deed wonderen. Bij thuiskomst waren opeens alle snoepjes verdwenen was mijn mandje gevuld met rozijnen en tarwekoekjes. Dat vond ik wel flauw van papa en mama. Op de foto links zie je net niet mijn lampion en ook niet mijn snoepmandje. Oh, niet vergeten te melden: ik lees nu ook de letters P (papa) en S (Sinterklaas). Liav Ik heb peer gegeten! Op de foto mijn eerste reactie. Na wat aarzelend kauwen (op puree, dat is knap) vond ik het heerlijk en heb ik snel een halve peer naar binnen gewerkt. Morgen ga ik aan de sperzieboon... Ik heb zulke mediagenieke ouders (ahum), ze stonden in wel drie kranten naar aanleiding van het uitkomen van de CD The Gift of Tears en het bijbehorende optreden van Ulysses. Papa en mama vonden het eerste optreden erg indrukwekkend. Toen het nummer werd aangekondigd met ‘voor Ruben en Maaike’ vonden zij dat heel speciaal. Nog even geduld voor een foto van de avond... Ies Nadat Sinterklaas veilig en wel aan was gekomen in Zaandam en Zwarte Piet mijn driewieler wilde stelen (grote paniek), mocht ik voor het eerst mijn schoen zetten. De volgende ochtend was ik helemaal in de gloria omdat er iets in zat. Ik kreeg Zwarte Pietenpoppetjes en een boek over een eigenwijze peuter die alles zelf wil doen (hint hint) Papa kreeg chocoladesigaretten en mama wasknijpers. Dat vond ik trouwens het leukste cadeau. Ik mocht boontjes knappen tijdens ons logeerpartijtje bij opa en oma. Ik heb mij voorbeeldig gedragen. Omdat te compenseren was Liav helemaal van slag (eerste kies is net doorgekomen) en chagrijnig (drie kiezen zijn bijna door). Hij heeft dus ’s nachts flink liggen mopperen van de frustratie en de pijn. Ik hoop dat we toch nog eens mogen komen. Liav Op deze foto kijk ik blij omdat er een cadeau in mijn schoen (pantoffeltje) zat. Zo leuk om open te scheuren! Ik was erg blij met het inpakpapier – lekker kraken. Dat er een beestje op wielen inzat, is mij totaal niet opgevallen. De vervolgafspraak met de diëtist liep een beetje mis (lees: ze was er niet), maar na een telefonisch consult heb ik officiële toestemming om fruit te proberen. Peer ging goed, nu op naar de appel. En naar de allergoloog: aanstaande donderdag krijg ik een uitgebreide allergietest. Oh oh. Ies Na een week in de stand geen-land-mee-te- bezeilen, ben ik weer mijn gezellige zelf. Regeldag? Zeg maar regelmidweek! Ik lijk nu net een jukebox zonder uitknop (ik zing nu én in de maat én volledige teksten) en ik zeg opeens dingen als ‘ik denk’ en ‘Ies vindt’. Het was blijkbaar tijd voor een sprongetje in mijn ontwikkeling. Links zie je mij met Piet op mama’s werk. Ik heb net een prachtige houten boerderij van hem gekregen, erg verantwoord. Op peutergym kwam Zwarte Piet ook langs met cadeaus en pepernoten (ik noem ze meestal “Sinterklaas cookies”). Daar heb ik het enige echte pietendiploma gehaald door cadeaus in de schoorsteen te gooien en van dak tot dak te zwaaien. Bij het uitreiken riep de juf Isar naar voren en mama en ik reageerden helemaal niet. Oh, ben ik dat?? Ik sta blijkbaar ingeschreven onder mijn officiële naam. Liav Met mama en Ies ben ik naar de inloopochtend van de Vrije School geweest. Daar heb ik heerlijk aan de seizoenstafel geknaagd (goed tegen kiespijn) en op het speelgoed gekwijld (gevolg van kiespijn). Ies hing mekkerend aan mama’s broek bij de rondleiding maar zodra we bij de peutergroep aankwamen, ontdooide hij. Hij mocht een antroposofisch appeltje mee-eten en wilde daarna niet meer naar huis. Het inschrijfformulier is dus ingevuld en Ies wordt binnenkort een ‘vrije peuter’.
		a gift we seldom are wise enough ever to prize enough drink lechaim to life