home
gastenboek	december 2008
2008 januari februari maart april mei juni juli augustus september oktober november december seizoenstafel foute foto’s anat foute foto’s ies foute foto’s liav stamboom praatjes anat praatjes ies praatjes liav babyboek anat babyboek ies babyboek liav	Liav Op naar de allergietest! Lang verwacht en toch gekomen: de uitslag. Ik ben allergisch voor... niks. Huh? Ik kan dus prima tegen melk. De allergoloog was net zo verbaasd als mama en heeft voor de zekerheid nog verse koffiemelk uit het personeelsrestaurant op mijn arm getest. Niks aan de hand! Mijn allergie is dus over en dat is vreselijk snel. Hoera! Dankzij de test weet ik ook dat ik verder nergens allergisch voor ben. Ik eet nu als een bootwerker want ik heb wat in te halen. Eind november wilde ik per dag niet meer (liever minder) dan een halve liter hypo-allergene melk. Nu wil ik een liter gewone melk per dag, wat sap, een paar rijstewafels, een volkoren boterham en een flinke bak fruit. En een tussendoortje gaat er ook altijd in! De vervolgafspraak bij de kinderarts gaan we maar eens afbellen, want mijn darmen doen het eindelijk goed sinds ik gewoon eet. Ik kruip met bijna elf maanden trouwens met mijn buik van de grond. Het ziet er niet uit alsof het makkelijker gaat dan tijgeren, maar ik blijf oefenen. Ik vind het erg leuk om achter Ies aan te kruipen en hij is graag de leider... mooie combi zijn wij. Ies Ik ga spelletjes steeds leuker vinden. Hier heb ik met oma freestyle domino gespeeld. En natuurlijk gewonnen. Ik vind pimpampet ook fantastisch (dat molentje draait zo leuk) en puzzels tot 15 stukjes ook (die lukken mij tenminste). En in het kader van ‘ik ben al best een grote jongen’ heb ik helemaal per ongeluk op het potje gekeuteld. Ik houd voorlopig bij één keer, maar de enthousiaste reactie waren erg leuk. Na de traditionele erwtensoep bij opa Dave en oma Josien op Sinterklaasavond had die aardige oude man ook nog cadeaus meegenomen. Er werd keihard op de deur gebonkt en papa zei dat dat Sinterklaas was. Toen ik opendeed, riep ik heel hard “Oh, niet Sinterklaas” omdat ik hem nergens zag. De stapel cadeaus waar ik niet overheen kon kijken, had ik even gemist. Liav En de dag erna kwam Zwarte Piet nog thuis langs. Toen andere opa en oma, oom Erik en tante Girly er waren, heeft Piet flink gestrooid in de woonkamer. Ies riep naar beneden of Piet ook even de cadeaus naar boven wilde gooien, maar die moesten we toch echt zelf halen. ’s Avonds heb ik van opa stiekem taaitaaipudding gekregen. Mmmm.
	Liav Sinds een paar weken maak ik enthousiaste autogeluiden (“bbrrrr”) als ik speel met iets dat wielen heeft. Nu ik ook bbrrrr roep naar alle auto’s onderweg moeten papa en mama toegeven dat het weer niet is gelukt om het eerste woordje papa of mama te laten zijn. Gelukkig zeg ik met tien-en-een-halve maand ook mama. Op gebarengebied herken ik al een tijdje het gebaar ‘optillen’ (daar houd ik namelijk wel van), maar ik doe nog lekker niks zelf. Na een paar weken kwakkelen, ben ik toch maar echt ziek geworden (wie a zegt moet b zeggen). Ik ben flink verkouden en heb daarbij nog griep, oorontsteking, spruw, mondinfectie, maagvirus, huidinfectie en een oogontsteking. Nu moet ik dertien keer per dag een medicijn innemen en tot ieders verbazing vind ik dat helemaal prima. Op de foto hang ik koortsig tegen papa aan en loer ik stiekem naar de televisie. Ies Ik ben lekker niet ziek! Sterker nog, ik ben vreselijk energiek bezig met mijn nieuwe hobby: loopfietsen. Ik race op mijn houten motor keihard overal overheen en tegenaan. Helaas lap ik de verkeersregels aan mijn laarsje en ben ik een echt gevaar op de weg. Pas op voor jullie enkels! Na een botsing roep ik wel vrolijk “I’m sorry”, dat helpt om de pijn te verzachten. Oh, bijna vergeten. Papa en mama hebben een seizoensplaats gevonden op fietsafstand van ons huis. Op een biologische boerderij op de rand van Zaanstad waar de kinderen mee mogen helpen met de dieren en in het hooi kunnen spelen. Nog even geduld tot april en dan gaan we lekker idyllisch kamperen. Liav Ies mocht bij oma Linda een kerstboompje versieren. Wow! Hij vond het vreselijk stoer om te doen en hing de versiering mooi verspreid in de boom (ahum). Ik zat ondertussen druk te gebaren dat ik opgetild wilde worden, maar iedereen was zo onder de indruk van boom dat niemand het zag. Maar het is dus gelukt: ik ben elf maanden en doe één gebaar. Ies Met vuur spelen, zo leuk! Ik mocht papa helpen met het aansteken van de Chanoekakaarsjes en dat was spannend. Gelukkig duurt het feest acht dagen en mag ik iedere avond los met de lucifers. De dag na kerst zijn wij alle vier geveld door een fikse griep. Zo viel de vakantie nogal in het water en ging ook oudejaarsavond aan ons voorbij. Papa en mama lagen ziekig televisie te kijken en maakten ons vlak voor twaalf uur wakker. Ik heb even gekeken naar al dat vuurwerkgeweld, analyseerde “lots of boem, nu is klaar” en wilde terug naar bed. Om half één lagen we er allemaal weer in.
		a gift we seldom are wise enough ever to prize enough drink lechaim to life